Analiza płynności finansowej przedsiębiorstwa PLL „LOT” S.A. w latach 1999-2000 wskazuje na wyraźną poprawę tej płynności. W szczególności rok 1999 był okresem napięć płatniczych, co znalazło odzwierciedlenie w niskich wartościach wskaźników płynności. Wskaźnik płynności bieżącej wynosił 1,6, co oznaczało, że Spółka była w stanie pokryć swoje zobowiązania krótkoterminowe, ale z pewnym marginesem ryzyka. Z kolei wskaźnik płynności wysokiej wynosił tylko 1,2, co również wskazywało na możliwe trudności w utrzymaniu odpowiedniego poziomu gotówki lub jej ekwiwalentów do natychmiastowego uregulowania zobowiązań.
W 2000 roku nastąpiła wyraźna poprawa w zakresie płynności. Wskaźnik płynności bieżącej wzrósł do 4,1, co sugeruje, że Spółka miała znacznie więcej środków obrotowych dostępnych do pokrycia bieżących zobowiązań. Wskaźnik płynności wysokiej wzrósł do 2,2, co również wskazuje na znacznie lepszą sytuację finansową, zwłaszcza w zakresie dostępności gotówki i jej ekwiwalentów.
Wzrost tych wskaźników w 2000 roku można przypisać kilku czynnikom, z których kluczowym było zwiększenie zapasów, należności oraz środków pieniężnych. Przyrost zapasów wynikał ze zwiększenia skali działalności, a także zakupu nowych samolotów, co z kolei przyczyniło się do wzrostu poziomu inwestycji. Zwiększone należności mogły również świadczyć o intensyfikacji działalności, szczególnie w zakresie sprzedaży i leasingu, natomiast wyższy poziom środków pieniężnych pomógł w poprawie ogólnej płynności przedsiębiorstwa.
Poprawa wskaźników płynności w 2000 roku wskazuje na lepsze zarządzanie finansami Spółki, zmniejszenie ryzyka płynnościowego oraz poprawę zdolności do regulowania zobowiązań w krótkim okresie.
W latach 1998-2000 kształtowanie się wskaźników płynności przedsiębiorstwa PLL „LOT” S.A. ukazuje znaczną poprawę sytuacji finansowej, szczególnie w 2000 roku.
Wskaźnik płynności III stopnia (określający zdolność przedsiębiorstwa do pokrycia swoich zobowiązań krótkoterminowych za pomocą aktywów obrotowych) w 1998 i 1999 roku wynosił 1,6, co oznaczało, że Spółka była w stanie zaspokoić swoje zobowiązania, ale z pewnym marginesem ryzyka. W 2000 roku wskaźnik ten wzrósł do 4,1, co świadczy o dużej poprawie płynności i wskazuje na większą dostępność środków obrotowych do spłaty zobowiązań.
Wskaźnik płynności II stopnia, który uwzględnia tylko najbardziej płynne aktywa (czyli bez zapasów), w 1998 roku wynosił 1,2, a w 1999 roku 1,1, co wskazywało na stosunkowo niższy poziom gotówki i jej ekwiwalentów w stosunku do zobowiązań. W 2000 roku wskaźnik ten wzrósł do 2,2, co oznacza wyraźną poprawę w zakresie dostępnych środków finansowych, które mogłyby być natychmiastowo wykorzystane na pokrycie zobowiązań krótkoterminowych.
Wskaźnik płynności I stopnia, który mierzy stosunek aktywów najbardziej płynnych (gotówka i jej ekwiwalenty) do zobowiązań krótkoterminowych, wynosił w 1998 roku 1,6, w 1999 roku 1,5, a w 2000 roku 2,8. Wzrost tego wskaźnika w 2000 roku wskazuje na znaczną poprawę sytuacji gotówkowej przedsiębiorstwa oraz na większą zdolność do pokrywania zobowiązań w krótkim okresie za pomocą gotówki i jej ekwiwalentów.
Wskaźniki płynności przedsiębiorstwa „LOT” w latach 1998-2000 wykazują pozytywne tendencje, z wyraźną poprawą w 2000 roku, co świadczy o lepszym zarządzaniu finansami i większej stabilności płynnościowej firmy.
Analiza płynności finansowej przedsiębiorstwa, bazująca na wskaźnikach płynności, wskazuje na różne aspekty zdolności firmy do pokrywania zobowiązań krótkoterminowych.
W 1999 roku wskaźnik wysokiej płynności wynosił 1,1, co oznacza, że 60% zobowiązań krótkoterminowych było pokryte przez aktywa o dużym stopniu płynności, czyli gotówkę i należności. Choć wartość ta była niska, firma miała pewną zdolność do spłaty bieżących zobowiązań. Jednak w tym samym czasie wskaźnik II stopnia płynności (uwzględniający aktywa obrotowe pomniejszone o zapasy) był mniej korzystny. Wskaźnik ten wynosił w 1998 roku 1,2, w 1999 roku spadł do 1,1, a w 2000 roku wzrósł do 2,2. Zmiana ta świadczy o poprawie zdolności do regulowania zobowiązań bieżących, w głównej mierze dzięki wzrostowi należności handlowych.
Pomimo wzrostu wskaźnika płynności II stopnia w 2000 roku, stan zobowiązań krótkoterminowych w stosunku do kapitału ogółem pozostawał niepokojący. W 1998 roku zobowiązania stanowiły 24,26% wartości kapitału ogółem, w 1999 roku zmniejszyły się do 23,21%, ale w 2000 roku ich udział spadł do 11,41%. Zmniejszenie poziomu zobowiązań w 2000 roku było korzystnym sygnałem, jednak wartość ta nadal była stosunkowo wysoka.
Jeśli chodzi o płynność gotówkową, to wskaźnik ten w latach 1998–2000 wykazuje dużą poprawę. W 1998 roku wskaźnik płynności gotówkowej spadł do 0,1, co wskazywało na duży poziom zobowiązań krótkoterminowych przy jednoczesnym spadku środków pieniężnych. W 2000 roku wskaźnik ten znacznie wzrósł, co wskazuje na poprawę dostępności gotówki i należności, a także na wyższą zdolność do pokrycia zobowiązań bieżących.
Ocena płynności finansowej Spółki w 2000 roku wskazuje na pozytywne zmiany w zarządzaniu płynnością, które były efektem wzrostu należności oraz wpływów ze sprzedaży akcji do SAirLines Europe B.V. Ostateczna ocena płynności przedsiębiorstwa powinna uwzględniać także inne wskaźniki, takie jak te odnoszące się do sprawności działania, które dostarczą pełniejszego obrazu kondycji finansowej firmy.
