Praca dyplomowa jest pisana pod kontrolą i z pomocą promotora, dzięki któremu uzyskasz tytuł naukowy, bądź nie. Promotor odgrywa duża role przy wyborze tematu, w trakcie pisania spisu treści, wyboru literatury, jak również charakteru pracy dyplomowej.
Promotor pełni wiele różnych funkcji – zarówno wobec siebie, jak i – a może przede wszystkim – wobec swoich studentów, piszących pod jego kierunkiem prace. Użyłem sformułowania, które często słychać w murach uczelni, ale też często „moi studenci” – odzwierciedla on rodzaj relacji, jakie powstają na seminarium. Liczby i intensywności relacji promotor-seminarium nie da się porównać z innymi, stąd relacyjny charakter pracy promotora.
Szczególna pozycja nauczyciela akademickiego nie tylko na uczelni, ale w całym społeczeństwie charakteryzuje się przede wszystkim wolnością od wszelkich wpływów zewnętrznych, ponieważ nikt nie nakłania go do wygłaszania wykładów na podstawie tego czy innego rejestru gruntów, jak to często czynią. Spotkaj nauczyciela w szkole, nie masz tu absolutnie nic. wolność zawarta „, a jego obowiązkiem” jest być świecznikiem swojego wieku i kraju, gdyż jako profesor uniwersytetu osiąga najwyższy stopień dorosłości, im bardziej jesteśmy dumni, tym bardziej jest naszym moralnym obowiązkiem być przykład ludzkości.
To od niego zależy czy treści przygotowane przez ciebie są dobre i do zaakceptowania, (udzieli Ci cennych rad i wskazówek ). Ważne jest to aby mieć kontakt z promotorem, który musi zobaczyć, iż zależy Ci by praca była jak najlepiej napisana, i aby była zgodna z wymogami Twojego promotora. Pamiętaj że każdy promotor jest inny, ma swoją osobowość i charakter.
Jakie są obowiązki nauczycieli akademickich? Bronisław F. Trentowski wymienia trzy grupy tych zadań:
- zobowiązania wobec siebie (ciągłe poszerzanie wiedzy z przedmiotu wykładanego, wkład własny profesorów w rozwój określonej dziedziny wiedzy, walka o postęp wiedzy: Działalność naukowa jest obowiązkiem, a nie ma czego uczyć ani pisać o, żaden patent na doktorat nie jest grzechem śmiertelnym,
- obowiązki etyczne i estetyczne (dążenie do doskonałości nauczyciela); Stosuje się tutaj dość zaskakujące porównanie, które ukazuje nauczyciela akademickiego jako „Boga-człowieka” dla studenta, ponieważ ma on kształcić na obraz i podobieństwo,
- Obowiązki wobec uczniów (troska o ich dobro, uznanie ich indywidualności, nauczanie zasad życia społecznego). Opierając się na własnym doświadczeniu i biorąc pod uwagę powyższe obowiązki, postaram się wyodrębnić następujące funkcje promotora w tworzeniu pracy, podkreślając, że jest to tylko próba takiej firmy.
Jeśli chodzi o funkcję rozwijającą jaką pełni promotor, to promotorem jest niewątpliwie osoba, która opiera się przede wszystkim na rozwoju wielu umiejętności i wiedzy studenta zdobytej na dotychczasowych studiach. Dzieje się to od pierwszego spotkania seminaryjnego, na którym organizator realizuje własny program. Jednocześnie – w praktyce – należy zwrócić uwagę na różnice w metodycznym przygotowaniu uczniów. Weźmy przykład dwóch uniwersytetów.
W jednym z nich obszar kształcenia metodycznego studentów obejmuje do 100 godzin zajęć, z podziałem na ogólną metodologię badań edukacyjnych, strategie ilościowe i jakościowe w badaniach (realizowane osobno w myśl zasady, że trudno znaleźć naukowca). i pedagog, który dotyczy obu obszarów z tą samą wiedzą i pasją). Niestety nadal spotykam się z tendencją do traktowania badań jakościowych jako „zaniedbania”.
Uważa się, że ma on swoją rację bytu jedynie jako towarzyszenie badaniom ilościowym lub jako badanie pilotażowe dla szerszych metod ilościowego określania świata. W międzyczasie, gdy zdecydowano się na wprowadzenie tego działu i wprowadzenie innych zagadnień, takich jak elementy statystyczne i metody analizy danych empirycznych, od kilku lat systematycznie wzrasta poziom pracy studentów, zarówno pod względem metodycznym, jak i merytorycznym. Nowatorskie sposoby poznawania otaczającego świata dają lepsze możliwości jego zrozumienia i rozwijania teoretycznych tez i empirycznych wniosków.
Jeśli chodzi o funkcję inspirującą jaką pełni promotor, to trudno jest szukać takich grup seminaryjnych, zwłaszcza na I i II stopniu studiów wyższych, gdzie wszyscy lub przynajmniej większość uczestników ma wybrany temat badawczy, którego nie zmienią przez semestr poprzedzający obronę. Niezachwiane poczucie pewności, że temat jest dobry, jest niezwykle cenne i spowoduje więcej czasu spędzonego na tworzeniu, a nie na poszukiwaniu. Jest to jednak niezwykle rzadkie. Znacznie częściej organizator ma do czynienia z osobami, które oczekują, że zostanie przedstawiony jak najlepszy temat.
Równie powszechne są sytuacje, w których studenci mają pomysły na tematy badawcze niezwiązane z kierunkiem studiów czy zainteresowaniami promotora. Powyższe trzy sytuacje wymagają od kilku do kilkunastu spotkań seminaryjnych poświęconych znalezieniu tematu badawczego. I tu właśnie inspirująca rola promotora staje się ważna. Konieczne jest przedstawienie procesu badawczego i pytań merytorycznych w taki sposób, aby studenci postrzegali swoją pracę nie jako żmudną pracę (ale też nie jako zabawną!), Ale jako przygodę, jako podróż w naukę i świat społeczny.Poznaj niezwykłe informacje lub odkryj je, które przydadzą się w dalszej pracy. „Tematy pracy leżą na ulicach”, a dokładniej na ulicach, po których codziennie chodzimy. Rzeczywiście, najlepsze prace powstają, gdy uczniowi towarzyszy motywacja wewnętrzna i zewnętrzna. Motywację zewnętrzną zapewnia już w jakiś sposób program nauczania, natomiast motywacja wewnętrzna pojawia się, gdy student jest osobiście związany z przedmiotem – dotyczy różnych aspektów – zarówno emocjonalnych, jak i zawodowych czy zainteresowań.
Jeśli chodzi o funkcję wspierającą jaką pełni promotor, to proces pisania pracy dyplomowej składa się z wielu faz i – nawet w najkorzystniejszych warunkach, o których wspomniałem – nie jest wolny od chwilowych trudności czy zniechęcenia. Mogą pojawić się w dowolnym momencie i dotyczyć różnorodnych tematów – od trudności w pozyskaniu literatury, przez zagadnienia badawcze, po niewystarczającą ilość czasu, co jest chyba najczęstszym problemem. Niewątpliwie organizator może i powinien przyjść na ratunek w tak trudnych czasach, które czasem można nawet określić jako wątpliwości co do własnych kompetencji. Być może najbardziej pomocne jest odkrycie w badaczu zwykłej osoby, która ma takie same lub przynajmniej podobne trudności jak student. Nie muszą to być długie rozmowy terapeutyczne, muszą odnosić się do prawdziwych sytuacji i pokazywać własne sposoby radzenia sobie z nimi. Czasami jest to po prostu wysłuchanie ucznia przez kogoś, kto jest dla niego tak samo ważny jak organizator. W takiej sytuacji promotor wcieli się w popularnego obecnie trenera wspierającego rozwój ucznia.
Promotor wspierający to taki, który zachowuje równowagę między subiektywnymi trudnościami studenta a obiektywnymi wymogami czasowymi i merytorycznymi procesu seminaryjnego. Komunikacja odgrywa tutaj ważną rolę, ponieważ jest podstawą edukacji. Bez dobrej komunikacji trudno o dobrą współpracę i relacje. Problem ten jest niezwykle ważny i staje się szczególnie istotny, gdy w grupie seminaryjnej są studenci z innych krajów. Wówczas promotor potrzebuje wysokiego poziomu wrażliwości i umiejętności międzykulturowych. Takie problemy występują również u uczniów, dla których angielski jest „drugim językiem”.
Korzystano z: M. Ciechowska, Osoba i funkcje promotora w procesie tworzenia pracy dyplomowej, „Nauczyciel i szkoła” 2005, nr 2 (58), s. 51-68
