Przeciętne zatrudnienie w 2000 roku w grupach zawodowych w STER-PROJEKT SA, wyglądało następująco:
W 2000 roku struktura przeciętnego zatrudnienia w poszczególnych grupach zawodowych wykazywała znaczące zróżnicowanie. Najmniejszą liczebnie grupę stanowili dyrektorzy, których liczba wynosiła zaledwie 7 osób. Była to zdecydowanie najmniejsza kategoria w porównaniu do pozostałych zawodów, co odzwierciedla hierarchiczną strukturę organizacji, gdzie liczba stanowisk kierowniczych wyższego szczebla jest zazwyczaj ograniczona.
Nieco większą grupą byli pracownicy kadry kierowniczej, obejmujący 16 osób. Liczba ta sugeruje, że na jednego dyrektora przypadało średnio kilku menedżerów niższego szczebla, co jest typowe dla większości organizacji, w których zarządzanie operacyjne wymaga większej liczby osób odpowiedzialnych za nadzorowanie poszczególnych działów czy zespołów.
W kategorii zawodowej pracowników biurowych również znalazło się 16 osób, co wskazuje na podobną skalę zatrudnienia jak w przypadku kadry kierowniczej. Pracownicy ci zajmowali się zapewne administracją, organizacją dokumentacji oraz innymi aspektami wspierającymi działalność przedsiębiorstwa. Podobną liczebność miała grupa handlowców, których było 18. Ich obecność w strukturze zatrudnienia pokazuje istotne znaczenie działu sprzedaży i relacji z klientami, choć w porównaniu z innymi sektorami, liczba ta nie była dominująca.
Znaczącą część zatrudnienia stanowili programiści i pracownicy fizyczni, których liczba wynosiła po 26 osób w każdej grupie. Może to sugerować, że przedsiębiorstwo było zorientowane zarówno na działalność wymagającą wysokich kwalifikacji technologicznych, jak i na bardziej tradycyjne stanowiska operacyjne związane z produkcją lub innymi fizycznymi zadaniami.
Najliczniejszą grupą zawodową okazała się obsługa techniczna, licząca 32 osoby. Tak duży udział tej kategorii wskazuje, że działalność firmy wymagała znacznych zasobów w zakresie utrzymania infrastruktury, sprzętu lub technologii. Wysoka liczba pracowników technicznych może sugerować, że firma operowała w branży wymagającej stałego nadzoru nad urządzeniami, systemami lub procesami produkcyjnymi.
Łączna liczba zatrudnionych wynosiła 141 osób, co daje obraz stosunkowo dużego przedsiębiorstwa o wyraźnie określonej strukturze organizacyjnej. Dane te wskazują na równomierne rozłożenie zatrudnienia wśród różnych grup zawodowych, przy czym największy udział mieli pracownicy techniczni oraz osoby wykonujące prace fizyczne. Obecność licznej grupy programistów sugeruje także, że firma inwestowała w nowoczesne technologie, co mogło świadczyć o jej innowacyjnym charakterze.
Przeciętne zatrudnienie w I półroczu 1999 r. wynosiło również 141 osób, a struktura zatrudnienia nie uległa znaczącym zmianom.
Analiza struktury zatrudnienia w 2000 roku pozwala dostrzec kilka interesujących zależności dotyczących podziału ról w przedsiębiorstwie. Warto zauważyć, że mimo relatywnie niewielkiej liczby dyrektorów oraz kadry kierowniczej, to właśnie oni pełnili kluczową rolę w zarządzaniu i podejmowaniu strategicznych decyzji. Ich niewielka liczba wynikała z hierarchicznej struktury, w której na jednego menedżera przypadało wielu pracowników niższych szczebli. Takie proporcje odpowiadają typowym modelom zarządzania, gdzie najwyższe stanowiska mają charakter selektywny, a szeroka baza operacyjna zapewnia efektywną realizację celów przedsiębiorstwa.
Ciekawym aspektem jest także obecność aż 18 handlowców, co świadczy o dużym nacisku na sprzedaż i kontakt z klientami. W firmach o charakterze produkcyjnym lub technologicznym dział handlowy ma kluczowe znaczenie, ponieważ odpowiada za pozyskiwanie kontraktów, współpracę z klientami oraz ekspansję rynkową. Może to oznaczać, że przedsiębiorstwo działało w branży wymagającej intensywnych działań sprzedażowych, co wymuszało utrzymanie stosunkowo licznej grupy specjalistów w tym obszarze.
Liczba programistów (26 osób) wskazuje na istotną rolę nowych technologii w działalności firmy. Możliwe, że przedsiębiorstwo prowadziło prace związane z oprogramowaniem, automatyzacją lub innymi rozwiązaniami cyfrowymi. Wzrost znaczenia sektora IT w tamtym okresie mógł wpłynąć na konieczność zatrudniania coraz większej liczby specjalistów w tej dziedzinie. Porównując to do liczby pracowników fizycznych, która również wynosiła 26 osób, można przypuszczać, że firma łączyła elementy nowoczesnych technologii z tradycyjną produkcją lub obsługą techniczną.
Największa grupa, czyli obsługa techniczna (32 osoby), sugeruje, że przedsiębiorstwo wymagało stałego nadzoru nad sprzętem, urządzeniami lub infrastrukturą. Tego rodzaju zatrudnienie jest typowe dla firm, które operują w sektorze produkcyjnym, energetycznym lub transportowym, gdzie utrzymanie sprawności technicznej maszyn i systemów ma kluczowe znaczenie. Możliwe, że duża liczba pracowników technicznych była również związana z działalnością związaną z serwisem i utrzymaniem infrastruktury IT, co harmonizowałoby z liczbą programistów w firmie.
Liczba pracowników biurowych (16 osób) odzwierciedla standardowe potrzeby administracyjne firmy, w tym obsługę dokumentacji, księgowości czy działów HR. Ich liczba jest zbliżona do kadry kierowniczej, co może sugerować, że każde stanowisko menedżerskie miało przypisaną określoną grupę pracowników administracyjnych, wspierających realizację zadań organizacyjnych.
Podsumowując analizę zatrudnienia, można zauważyć, że struktura przedsiębiorstwa była dobrze zrównoważona pod względem podziału ról. Niewielka liczba dyrektorów i menedżerów odpowiadała za strategiczne decyzje, natomiast duża grupa pracowników technicznych, programistów i fizycznych realizowała zadania operacyjne. Równowaga między działem handlowym a produkcyjnym sugeruje, że firma prowadziła aktywne działania rynkowe, co mogło być kluczowe dla jej rozwoju. Takie proporcje zatrudnienia świadczą o dobrze przemyślanej strukturze organizacyjnej, dostosowanej do potrzeb i celów przedsiębiorstwa.
